Matti bracht al enkele keren een plooimeter mee naar de klas, Adwik een rolmeter en zo kwam het gesprek op wat allemaal gemeten kan worden en hoe…
We hebben al een meetlat, een rolmeter, een plooimeter, een meetwiel, een laser afstandsmeter, een thermomete, een weegschaal en een CO2-meter in de klas. Wie heeft thuis nog een ander meetinstrument? Uiteraard gaan we daar dan volgende week ook eens mee aan de slag!
Maandelijks archief: september 2024
One to remember!
Dat was leuk, intens en warm! Danke aan de muzikanten!
Uit de praatronde
Uit de geschreven praatronde…
Na de wens
In de klas lazen we het boek van Pudding Tarzan, een jongen die op school dagelijks water in zijn broek krijgt of opgesloten wordt in de wc’s. Thuis is het al niet veel beter want zijn papa vindt zijn zoon een slapjanus. En dan op een dag komt hij bij de rivier een heks tegen en als dat gebeurt mag je een wens doen. Pudding Tarzan wenst dat hij 1 dag alles kan wensen. Op het einde van die dag, stopten we met lezen… en verzonnen de kinderen zelf het vervolg…
Pudding Tarzan of IWan eigenlijk mag toch nog 1 wens doen die voor altijd blijft. Hij wil dat hij heel sterk blijft. (Adwik)
Op de zwarte plek in het gras waar het vuurtje was, kwam de grond naar boven en verscheen plots een andere heks. Ze vertelde Pudding Tarzan dat hij niets meer kon wensen maar dat ze wel een verrassing had. De volgende pestten de grote jongens hem niet meer en ook zijn papa bekeek hem niet meer als slapjanus.
(Ophilia)
Iwan vindt de heks en ze worden vrienden. De heks komt zelfs naar het verjaardagsfeestje en als cadeau krijgt hij….dikke spierballen!
(Rebecca)
Pudding Tarzan steelt aan de rivier de toverstaf van de heks en zo kan hij doen wat hij wil.
(Calu)
Iwan vindt de heks terug aan de rivier en vraagt haar om nog een wens te mogen doen maar de heks zegt dat dat niet mag. Hij loopt verdrietig naar huis en alles blijft zoals het was.
(Josefien)
Pudding Tarzan springt in de rivier en laat zich meedrijven en spoelt aan op een eiland. Hij blijft daar wonen, samen met nieuwe mensen die hem niet pesten.
(Matti)
Pudding Tarzan zoekt de heks aan de rivier en daarna in het bos. In het bos wordt hij aangevallen en opgegeten door de wolf. Als de grote kinderen horen wat er met hem gebeurd is, lachen ze nog meer dan vroeger.
(Isèle)
Pudding tarzan vindt de heks niet maar steelt wel de toverstaf die nog bij de heks haar spullen ligt. Voor de rest van zijn leven tovert hij zelf alle dingen die hij wenst.
(Heleen)
Iwan zocht en vond de heks. Hij vroeg of hij nog iets mocht wensen maar neen!
Verdrietig stapte hij terug weg maar… Op school pestten de kinderen hem niet meer, ze waren bang en thuis was papa niet boos maar trots!
(Sam)
Hij loopt naar de rivier maar het mevrouwtje is weg. Hij is heel verdrietig en loopt terug naar school, bang voor een pak rammel en ja, weer krijgt hij dat!
(Thor)
Het wordt nog erger. Aan de rivier wordt één been eraf gegeten door een krokodil, thuis is zijn papa boos en op school lachen de kinderen nog meer met hem.
(Melih)
Hij vindt de heks aan de rivier en vraagt haar voor nog 1 wens maar dat wil de heks niet. Alles blijft zoals het was.
(Emiel)
Pudding Tarzan pakte stiekem de toverstaf en wenste dat de andere kinderen hem niet meer zouden pesten en dat papa niet meer boos zou zijn en zo kwam alles goed.
(Sienna)
Iwan denk, tja, ze hebben nu van mij een pak rammel gekregen en mijn papa zal nu ook wel voor eeuwig en altijd bang zijn voor mij dus komt alles goed en ja hoor!
(Cécile)
De volgende ochtend vindt Pudding Tarzan de heks. Hij mag 1 wens doen en wenst dat hij voor altijd sterk en beroemd is!
(Helena)
Pudding tarzan vindt de heks. Ze blijven voor de rest van hun leven bij elkaar. Zijn leven is vanaf nu beter want hij kan wensen wat hij maar wil.
(Joppe)
Er sprong een aapje op mijn hoofd.
En meer van dat fraais op ons derde leesblad, hier en in de boekentas.
Selfies
Uit de geschreven praatronde…
Prik! De wesp beet in mijn mond.
Uit de praatronde
’t Is weer voorbij …
Uit de geschreven praatronde
De kop is eraf!
We zijn uit de startblokken… binnen en buiten! Na het speeluitje gister mét geblesseerde (o die wesp), woelden we vandaag in de aarde. Kleine teams ontstonden spontaan en groeiden doorheen de ochtend in hun techniek en plan van aanpak… en wij zagen dat het goed was… Op naar het realiseren van het zaai-verlanglijstje! Wordt vervolgd!