Er was eens een monster. Hij heette de Minotaurus. Hij had de kop van een stier en het lijf van een man. Hij leefde in een doolhof. Hij kreeg elk jaar 7 jongens en 7 meisjes om op te eten.
De zoon van de koning had beloofd om de Minotaurus te doden. (Tobe en Sim)

De zoon van de koning was 1 van de 14 kinderen dus er moesten er nog 13 gekozen worden. De mama’s en papa’s zuchtten. Toen ze de andere 13 gekozen hadden, vertrokken ze. (Kaat en Flora)

Toen ze aan de haven waren riep de koning zijn zoon bij hem. Als je terug komt en je leeft, hang dan de witte zeilen op je schip. Dan kan ik van ver al zien dat je leeft. (Vik en Fabio)

Toen de 7 jongens en de 7 meisjes aankwamen zat naast de koning zijn dochter Ariadna. Zij dacht: die man die mag niet sterven, ik ga hem helpen. (Matilda)

De prinses deed een slaapmiddel in de wijn en gaf dat aan de wachters van de gevangenis. Zo kon ze de jongen bevrijden. Ze gaf hem ook een bol toverdraad.
De prinses had ook een zwaard gestolen bij haar papa en gaf dat ook aan Theseus. (Lucy en Ali)

Theseus deed de deur van het doolhof open en legde het bolletje touw op de grond. Het rolde helemaal vanzelf tot in het hart van het doolhof. (Jibbe en Sig)

Daar zag hij het monster. Het stampte met zijn voeten en had rode ogen. Ik kom je doden, riep hij. Het monster vloog op hem af maar de jongen draaide zich om en stak zijn zwaard in de nek van het monster. Om de weg terug te vinden, rolde hij het touwtje terug op de bol. (Romain en Jordan)

Toen vertrokken ze terug. Theseus vond Ariadna zo lief dat ze haar mee nam. Dat vond ze goed. Toen kwam er een zwre storm en Ariadna werd heel ziek. Ze vroeg om haar op een eiland achter te laten. Theseus deed dat maar was heel verdrietig en zo vergat hij de witte zeilen te hangen. Dat had hij eigenlijk beloofd aan zijn vader. (Marit en Hannelore)

De koning stond op de rotsen te kijken of zijn zoon nog niet terug kwam. Toen zag hij de boot met zwarte zeilen en hij dacht dus dat zijn zoon dood was.  Hij was zo verdrietig dat hij van de rotsen sprong en in de zee verdronk.
Toen alle kinderen terug leven aan kwamen was iedereen heel blij maar Theseus hoorde toen dat zijn vader dood was. Hij noemde de zee naar zijn papa. Tot vandaag heet die zee nog altijd de Aegaeïsche zee.