Een puntje op de praatronde vandaag mondde uit in een gesprek van 40 minuten over pokémonkaarten, gogo’s, Delhaize’s helden van onze planeet, de knikkers, verzamelmappen,… Over de zin en de onzin van de verzamelwoede bij kinderen, oma’s en buren. Wat kunnen we dan wel verzamelen? De insecten van Wolf vielen zeker in de smaak, mooie stenen blijken ook wel een mogelijkheid en liefde, opperde Robbe…Goed idee!

Nadien lazen we het franstalig boek dat Billy meebracht: ‘Billy se bile’, over een jongetje dat zich bij het slapengaan zorgen maakt over veel kleine en grote dingen en uiteindelijk zijn heil vindt in de zorgpoppetjes die hij van zijn oma krijgt en ’s nachts onder zijn kussen steekt.
Om die zorgen draaglijk te maken voor de zorgpoppetjes, maakt hij zelf ook voor hen zorgpoppetjes en zo groeit de familie…

Zorgpoppetjes blijken dus wel zinvol, misschien kunnen we een zinvol verzamelobject maken was het voorstel dat daarop volgde, niet iets dat na de rage in de kast of in de vuilbak geraakt.

Zorgpoppetjes…’t is een zinvol idee… en zeker een dankbare aanleiding tot een zinvol gesprek…