Er was eens een klein meisje dat roodkapje heette. Haar grootmoeder was ziek en haar mama stelde voor om haar wat lekkers te gaan brengen en dat deed roodkapje want ze wou haar grootmoeder niet laten sterven.

Haar mama gaf haar een mandje mee met wijn,koek en soep en haar mama waarschuwde nog:blijf op het padje anders eet de wolf je nog op. Roodkapje was al een heel eind het bos in toen haar mama nog zwaaide. Toen roodkapje helemaal in het bos was verdwenen ging ze pas naar binnen.

Ondertussen was roodkapje al een heel eind het bos in. Ze dacht: bestaat de wolf wel echt? Ineens stond roodkapje oog in oog met de wolf. Ze schrok. De wolf zei: waar ga jij heen zo alleen diep in het bos? Roodkapje zei: mijn grootmoeder is ziek, ik ga haar wat lekkers brengen. De wolf antwoordde: je grootmoeder houdt toch ook van bloemen, als je haar bloemen geeft , zal ze heel gelukkig zijn. Ja, zei roodkapje, ze houdt van bloemen. Ondertussen vergat ze wat mama haar had gezegd en ze ging van het pad af om bloemen te plukken.

De wolf had ondertussen een kortere weg genomen dan dat Roodkapje ging nemen en hij was al snel bij het huis van Roodkapjes grootmoeder. De wolf klopte op de deur. Grootmoeder, zei de wolf met een hoge stem. Kom maar binnen schat, zei grootmoeder. De wolf ging naar binnen en grootmoeder schrok. De wolf schrokte haar naar binnen.

Ondertussen was Roodkapje klaar met bloemen plukken. Ze dacht dat de wolf wel terug weg was naar zijn hol. Toen Roodkapje bij grootmoeder aankwam klopte ze op de deur en ze zei: grootmoeder, ik ben het , je kleinkind. De wolf zei: kom maar binnen schat. Roodkapje ging binnen en vroeg: grootmoeder, waarom heb je zo’n grote oren? De wolf zei: dan kan ik je goed horen! Grootmoeder, zei Roodkapje, wat heb je zo’n grote mond. Dan kan ik je beter opeten, zei de wolf en hij sprong op Roodkapje en at ze op.

Na een tijdje kwam de boswachter voorbij het huis. Hij hoorde grootmoeder snurken. Ik wist niet dat grootmoeder snurkte, dacht hij. Hij keek door het raam en schrok want dat was helemaal grootmoeder niet die daar op bed lag maar wel de boze wolf. De boswachter pakte zijn mes en ging naar binnen langs het raam. Hij sneed de buik van de wolf open. De eerste die tevoorschijn kwam was Roodkapje en toen ook grootmoeder.